Veel lokale bevolking had een hekel aan de Europese landen die hun baas speelde. In het begin was dit gevoel er wel maar niet sterk. Bovendien dachten de meeste lokale mensen dat ze toch nooit konden winnen van hun kolonisator.  Ondanks dat Wilson, de president van de V.S, zei dat iedereen recht had op een eigen land. Was het verzet klein.

In de tweede wereldoorlog werden de kolonisators echter verslagen door onder andere de japanners. Toen de lokale bevolking dit zag groeide hun vertrouwen. Ze konden dus wel wat beginnen tegen de kolonisators. Voor het eerst werden de nationalistische verzetsgroepen groter. (nationalisme is trots zijn op het eigen land, denken dat je eigen land de beste is) 

Er waren 2 soorten groepen van verzet. Het geweldloze verzet en het gewapend verzet. Het geweldloze verzet werd vaak gewelddadig behandelt. Hierdoor werden deze groepen meestal ook gewelddadig, op een paar uitzonderingen na. 

De gewapende groepen, waren meestal slecht geoganiseerd en probereerde alleen de kolonisator uit hun land te vechten. De geweldloze groepen (zoals die van Ghandi) liepen lange marsen en probeerden hun probleem vooral politiek te maken, zodat landen zoals Amerika druk op de kolonisator zouden uitoefenen.