Wij gaan kijken naar hoe de dekolonisatie in 4 verschillende landen verliep.
Vietnam:
De dekolonisatie in Vietnam verliep het gewelddadigst. Frankrijk trad altijd hard op in zijn kolonies. De lokale bevolking had er echt niks te zeggen. Na de nederlaag van Japen riepen de nationalisten de onafhankelijkheid uit. Frankrijk accepteerde dit niet en al snel kwamen er gevechten tussen Frankrijk en de Viatminh, die een guerrillaoorlog voerde. Echter was de jungle van Vietnam niet het terrein van de Franse soldaten. En dus verloren ze de slag om Dien Bien Phu. Door de enorme nederlaag trokken de Fransen zich terug. Vanaf dat punt was Vietnam onafhankelijk.
Algerije:
Ook Algerije was een kolonie van Frankrijk. Ook hier wilde Frankrijk de baas blijven. Er werd veel gevochten, echter wilde de nieuwe Franse president de onafhankelijkheid geven aan Algerije. In Frankrijk zorgde dit voor veel protest. Toch kwamen er onderhandelingen door de nieuwe Franse president en kreeg Algerije na lang wachten de onafhankelijkheid.
Brits Indië:
India was lang van de Engelsen. Na een tijdje zagen de Engelen de economische waarden van hun kolonies dalen. Toen Gandhi vrijheid voor het land wilde, deden de Engelsen niet lang moeilijk. Vooral toen bleek dat Ghandi geweldloos actie voerde. Ze hadden nog even geprobeerd om de onafhankelijkheid tegen te houden, maar zagen al snel het nut niet meer. De kolonie bestond uit twee verschillende groepen. Namelijk de moslims en de hindoes. De moslims en de hindoes wilden niet samen in een land leven. Na vele onderhandelingen werden de 2 groepen aparte landen, India en Pakistan. Beide landen bleven verbonden aan Engeland door de Britse Gemenebest. In deze organisatie werken Engeland en de voormalige kolonies samen op vele gebieden.
Indonesië:
Indonesië was een kolonie van Nederland. Voor de tweede wereldoorlog wilde Indonesië al onafhankelijkheid, maar Nederland wilde dat niet en hield de touwtjes strak in handen. Tijdens de tweede wereldoorlog veroverde Japan Indonesië. De Nederlandse soldaten werden opgesloten als krijgsgevangenen. Toen Japan werd verslagen door de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki was Indonesië al goed op weg om onafhankelijk te worden. Nederland wilde Indonesië nog steeds houden en gebruikte daarom geweld. Veel mensen verhuisde naar een ander land vanwege dit geweld. In 1949 legde Nederland zich erbij neer. Dit deden ze omdat ze onder grote internationale druk stonden. In 2005 nam de minister van buitenlandse zaken mee aan de viering van 60 jaar onafhankelijkheid. Hiermee gaf hij toe dat Indonesië in 1945 al onafhankelijk was. Dit was een hele belangrijke uitspraak voor alle betrokkenen.